Het grote, witte en monumentale pand aan het Julianapark is niet te missen. Voor zolang als veel Utrechters zich kunnen herinneren, zit er al een Chinees restaurant. Inmiddels is chef-kok Lin Feng, of Wesley zoals hij zichzelf voorstelt, zes jaar de eigenaar van Oriëntaals Restaurant Juliana. Daar kunnen Utrechters terecht voor allerlei Chinese en Japanse specialiteiten. Zijn doel: zijn stadsgenoten kennis laten maken met écht Chinees eten.
Natuurlijk kan je bij Restaurant Juliana ook de vertrouwde Chinese afhaalgerechten krijgen, maar dat is niet waar Wesley’s hart sneller van gaat kloppen. Hij focust zich liever op gerechten zoals die in China worden gegeten. Trots laat hij foto’s op zijn telefoon zien: gestoomde coquilles met gember en knoflook, ossenhaas met Sichuansaus, gebakken aubergine in Yu Xiang saus en gestoomde tarbot.
“Ik wil mensen echt Chinees eten laten proeven”, zegt hij vastberaden. “Vroeger was Restaurant Juliana een Chinees Indisch restaurant zoals veel Nederlands dat kennen. In 2018 heb ik het overgenomen en sinds 2021 is er een hele nieuwe kaart. “Niet veel mensen kennen echt Chinees eten. Dat is zonde, want het is veel lekkerder en gezonder. Vaak kennen ze alleen de gebruikelijke gerechten als babi pangang en tjap tjoi. Ik wil aan mijn stadsgenoten laten zien dat er veel meer is dan dat. Dat is mijn droom.”
Tekst loopt door onder afbeelding
Paradijs
Op zijn kleurrijke koksbuis staan onder meer Chinese draken, maar ook de letters VCCK: Vereniging van Chinese Chef Koks. Om zijn nek hangt een gouden medaille. Die won hij eerder dit jaar in Vancouver. In Canada vond namelijk de negende editie van het wereldkampioenschap Chinees koken plaats: The World Championship of Chinese Cuisine. Wesley won goud voor het beste koude gerecht: fijngesneden vis met pittige saus, omwikkeld met flinterdun gesneden garnalen. Die medaille draagt hij dan ook met trots.
Genoeg van de Chinese keuken krijgt hij nooit genoeg. Na vakanties in China neemt hij foto’s van de gerechten die hij daar heeft gegeten mee terug naar zijn collega’s. Dan proberen ze er hun eigen draai aan te geven. Zo staan er ongeveer elk half jaar een aantal nieuwe gerechten op de kaart.
Tekst loopt door onder afbeelding
Vroeger kwam Wesley graag bij Paradijs. Zeven jaar geleden sloot dat Chinees restaurant aan Vredenburg de deuren. Het beroemde restaurant was toen al 36 jaar open. Voor veel Utrechters was het vaste prik. “Ons concept is hetzelfde als daar, maar ons restaurant is groter.” Binnen is er namelijk plek voor ruim 300 mensen. Op het terras, dat op het Julianapark uitkijkt, zijn ongeveer 100 plekken.
Van vier naar vijftien
Eind jaren 90 kwam hij naar Nederland om te studeren. Hij komt uit een echte horecafamilie. Zijn ouders hadden in China ook een eigen restaurant. Om zijn studie te kunnen betalen, werkte hij in verschillende keukens. Hij werkte zich op van basiskok en tot chef en ging aan de slag in een restaurant in Culemborg. In 2001 begon hij bij Restaurant Juliana. Toen stonden er een stuk of vier koks in de keuken, vertelt Wesley. Inmiddels zijn dat er vijftien.
“We hebben een heel sterk team”, zegt hij trots. “Het zijn toppers. De koks komen uit verschillende delen van China. De meesten werken hier al meer dan tien of twintig jaar.” Zelf staat Wesley twee tot drie avonden per week in de keuken als chef-kok. “Ik vind dat dit moet als eigenaar. Zo weet je hoe iedereen werkt in de keuken, hoe een gerecht wordt gemaakt en kan je alles proeven.”
Tekst loopt door onder afbeelding
Karaoke
Eigenlijk bestaat de zaak uit twee restaurants: een Chinees en een Japans gedeelte. Naast de plek waar het dim sum menu wordt geserveerd, kan je iets verderop in de zaak ook plaatsnemen aan een grote grillplaat: de teppanyaki. Daar worden de gerechten voor je neus bereid. Er is ook een aparte feestruimte met twee grillplaten, een karaokesysteem en discolichten.
Al het keurig geklede personeel is druk bezig op dit middaguur. Onderling klinkt er vooral Chinees, maar met de gasten wordt Nederlands gesproken. De vrouw van Wesley werkt ook in de zaak en helpt mee in de bediening, net als hun kinderen dat af toe ’s avonds doen. ‘s Middags is het meestal niet zo druk, zegt Wesley, maar in de avonden is dat wel anders. Twee van zijn kinderen studeren aan de universiteit in Amsterdam, de ander zit op het vwo. Hij is trots dat ze zo goed kunnen leren. “Horeca is namelijk hard werken.”
